انسان كامل كه سِمت رسالت الهي را دارد و حامل پيام خداست، اگر مظهر اسم اعظم بوده، كاملترين انسانها باشد، كتابي را دريافت مي‌كند كه كاملترين كتابهاست و همه‌ي‌ پهنه زمين و وسعت زمان و گستره تاريخ را در‌بر مي‌گيرد. از همين‌رو خداي سبحان قرآن را براي هدايت همگان بر قلب مطهّر رسول اكرم‌(صلي الله عليه و آله و سلم) نازل كرد: "شهر رمضان الّذي أُنزل فيه القران هديً للنّاس..."1، "وأُوحي إليّ هذا القران لأُنذركم به ومن بلغ"2، "ولقد ضربْنا للنّاس في هذا القران من كلّ مثلٍ لعلّهم يتذكّرون"3، "إنّا أنزلنا عليك الكتاب للنّاس بالحق"4. در اين آياتْ قرآن كريم، كتاب هدايت توده‌ي‌ انسانها و بدون اختصاص به عصر يا نسل خاص معرفي شده است.
همچنين در آياتي ديگر، مانند: "إن هو إلاّ ذكري للعالمين"5 و "وما هي إلاّ ذكري للبشر"6، قرآن مجيد به عنوان يادآور همه جوامع بشري شناسانده شده، تا همگان را به عَهد فطرت خويش متذكر شود.
در آيات ديگري، همچون "تبارك الّذي نزّل الفرقان علي عبده ليكون للعالمين نذيراً"7، قرآن شريف به عنوان دستور آسماني براي برحذر داشتن همه‌ي‌ مردم جهان از هر گونه تباهي معرفي شده است.
همچنين آيات تحدّي، نشانه‌ي‌ جهاني بودن قرآن است؛ زيرا اگر كتابي براي هدايت گروه خاص يا عصر مخصوص نازل شده باشد زبان تحدّي و دعوي دعوت آن در همان محدوده نزول كتاب آسماني خلاصه مي‌شود و حال آنكه قرآن همه‌ي‌ جن و انس را به مبارزه فرا مي‌خواند: "قل لئن اجْتمعت الإنس والجنّ علي أن يأتوا بمثل هذا القران لا يأتون بمثله"8.
تذكر اين نكته نيز سودمند است كه، معجزه‌ي‌ هر پيامبري،‌گرچه رسالت او محدود باشد، براي هميشه به قوّت خود باقي است و هيچ كس غير از انبيا و اولياي الهي توان آوردن همانند آن را ندارند، و چون دعوِي رسالت با دعوت رسول هماهنگ است و تبلور دعوت نبي اكرم‌(صلي الله عليه و آله و سلم) در قرآن كريم است هر دليلي كه بر جهاني بودن قرآن دلالت كند بر عالَمي بودن رسالت رسول اكرم‌(صلي الله عليه و آله و سلم) نيز دلالت دارد، همچنان كه هر دليلي كه بر جهاني بودن رسالت رسول اكرم‌(صلي الله عليه و آله و سلم) دلالت كند بر عالَمي بودن قرآن مجيد نيز دلالت خواهد داشت؛ زيرا اين دو متلازم همند و دليل هر كدام بالملازمه ديگري را نيز اثبات مي‌كند.

1 ـ سوره‌ي‌ بقره، آيه‌ي‌ 185.
2 ـ سوره‌ي‌ انعام، آيه‌ي‌ 19.
3 ـ سوره‌ي‌ زمر، آيه‌ي‌ 27.
4 ـ سوره‌ي‌ زمر، آيه‌ي‌ 41.
5 ـ سوره‌ي‌ انعام، آيه‌ي‌ 90.
6 ـ سوره‌ي‌ مدثر، آيه‌ي‌ 31.
7 ـ سوره‌ي‌ فرقان، آيه‌ي‌ 1.
8 ـ سوره‌ي‌ إسراء، آيه‌ي‌ 88.
مأخذ: (صهباي حج، ص 193)